„SKLAVKO“ ILI SLAVOČ, UŽICA ILI UŽICE?

Apstrakt

Užička gradska vlast je malen trg ispred gradske kuće nazvala Sklavkov plato i svečano ga otvorila 09. 10. 2017, na godišnjicu prvog pomena grada Užica u istorijskim izvorima. Naime, „Sklavko“ je prvi Užičanin koji se – uz ime svog rodnog mesta – u istorijskim izvorima pominje, i to u jednoj potvrdi o pozajmici novca za zalog, sklopljenoj u Dubrovniku 9. 10. 1329, gde se veli: „Mila, žena ,Sklavka’ iz Užica“. U kapitalnom Rečniku ličnih imena kod Srba ne postoji srpsko ime „Sklavko“, niti ijedno ime na Skl-, ni muško, a ni žensko, a sâm pomen je na srednjovekovnom latinskom i glasi: Mila, uxor de Sclavoco de Usiça, „Mila, žena Slavoča, iz mesta po imenu Užica”, pri čemu na prvi pogled vidimo da se u tumačenju muškog imena Sclavocus previdelo središnje -o-, tj. srpski sufiks -oč (na lat. -ocus/-oçus/-oç/-ocius/-otius/-oçius/-ozius). Stoga – preciznosti radi – ime trga ispred užičke gradske kuće valja iz Sklavkov plato promeniti u Slavočev plato, a ,Sklavko’ u Slavoč. Razmatra se i prvi pomen grada Užica u istorijskim izvorima, koji glasi u množini Užica, kao i etimologija samog naziva.